Dzieciństwo i młodość
Urodził się 21 grudnia 1932 r. w Sandomierzu jako czwarte dziecko Jana i Józefy Sobierajów.
Przez całe życie związany był z Sandomierzem. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w
Sandomierzu, następnie od 1948 r. rozpoczął naukę w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia
Licealnego w Sandomierzu. Egzamin maturalny z wynikiem bardzo dobrym zdał w 1951 r.
Przez kolejne dwa lata studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z powodu trudnej
sytuacji rodzinnej przerwał studia i powrócił do Sandomierza.
Kariera zawodowa i działalność oświatowa
Od początku pracy zawodowej związany był ze Szkołą Podstawową nr 1 w Sandomierzu, w
której pracował jako nauczyciel historii. Pracując, ukończył w 1962 r. Studium
Nauczycielskie w Kielcach. Tytuł magistra historii uzyskał w 1969 r. na Wydziale
Filologiczno-Historycznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.
W latach 1966–1969 pracował w Wydziale Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady
Narodowej jako zastępca inspektora, a następnie jako inspektor tego wydziału. Później pełnił
funkcję wizytatora przedmiotowo-metodycznego z historii i wychowania obywatelskiego w
Tarnobrzegu.
W czerwcu 1975 r. został powołany na stanowisko koordynatora w zespole nauczycieli
metodyków w Tarnobrzegu. W 1976 r. został członkiem Państwowej Komisji Egzaminów
Kwalifikacyjnych dla nauczycieli działającej przy Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań
Oświatowych w Rzeszowie. Był współautorem licznych publikacji metodycznych Oddziału
Doskonalenia Nauczycieli w Rzeszowie i Tarnobrzegu z zakresu historii.
Kilkakrotnie wybierany był do Miejskiej Rady Narodowej w Sandomierzu. W 1987 r. odszedł
na emeryturę.
Działalność harcerska
W Związku Harcerstwa Polskiego przeszedł wszystkie szczeble harcerskiej hierarchii – od
szeregowego harcerza, poprzez funkcję drużynowego, komendanta hufca, aż po
przewodniczącego Komisji Instruktorskiej Chorągwi.
Od 1961 r. do 1966 r. pracował etatowo jako komendant Hufca w Sandomierzu w strukturach
Komendy Kieleckiej Chorągwi ZHP. Rozkazem GK ZHP L.1/61 z 1 stycznia 1961 r. został
mianowany harcmistrzem.
Uczestniczył w dwóch Walnych Zjazdach ZHP. Przez dwie kadencje (1965–1971) był
członkiem Kieleckiej Rady Chorągwi. W latach 1981–1985 pełnił funkcję przewodniczącego
Chorągwianej Komisji Instruktorskiej w Tarnobrzegu.
Wychowawca, organizator, inicjator
Był wychowawcą wielu harcerzy i instruktorów ZHP. Praca z młodzieżą była jego pasją.
Organizował liczne imprezy, biwaki, rajdy i obozy.
Był inicjatorem biwaków dla uczniów czwartych klas miejscowego Liceum Pedagogicznego,
gdzie uczył przyszłych nauczycieli metodyki harcerskiej. Wielu z nich kontynuowało
działalność instruktorską po podjęciu pracy zawodowej. Inicjował także szereg akcji
programowych i organizacyjnych hufca sandomierskiego.
Odznaczenia i wyróżnienia
W okresie pracy zawodowej i społecznej otrzymał wiele wyróżnień, m.in.:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983),
– Złoty Krzyż Zasługi (1976),
– Srebrny Krzyż Zasługi (1968),
– Medal Edukacji Narodowej (1981),
– Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1971),
– Honorowa Odznaka Ofensywy Zuchowej (1962),
– Odznaka Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1966),
– Odznaka Zasłużony dla Chorągwi Tarnobrzeskiej (1985),
– Złote i Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1974, 1980),
– Medal „Przyjaciel Dziecka”,
– Medal „Zasłużony dla Miasta Sandomierza”,
– Medal „Zasłużony dla Województwa Tarnobrzeskiego”.
Ostatnia droga
Zmarł 9 września 1990 r. Pochowany został na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu.
W jego pogrzebie uczestniczyło wielu harcerzy, instruktorów, delegacje i poczty sztandarowe
hufców Chorągwi Kieleckiej i Tarnobrzeskiej.
Źródło
Informacje udzielone autorce przez córkę Leona Sobieraja – Beatę. W zbiorach autorki.
Bibliografia
Collegium Gostomianum,: Nauczyciele, uczniowie i ich szkoła w latach 1944 – 2002,
Sandomierz, 2002, s. 125 – 126
Rembalski A.: Kalendarium harcerstwa na Kielecczyźnie 1911 – 1982, Kielce, 1982, s. 96,
101, 106, 107