hm. Leon SOBIERAJ (1932-1990)

Dzieciństwo i młodość

Urodził się 21 grudnia 1932 r. w Sandomierzu jako czwarte dziecko Jana i Józefy Sobierajów. Przez całe życie związany był z Sandomierzem. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Sandomierzu, następnie od 1948 r. rozpoczął naukę w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego w Sandomierzu. Egzamin maturalny z wynikiem bardzo dobrym zdał w 1951 r. Przez kolejne dwa lata studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z powodu trudnej sytuacji rodzinnej przerwał studia i powrócił do Sandomierza.

Kariera zawodowa i działalność oświatowa

Od początku pracy zawodowej związany był ze Szkołą Podstawową nr 1 w Sandomierzu, w której pracował jako nauczyciel historii. Pracując, ukończył w 1962 r. Studium Nauczycielskie w Kielcach. Tytuł magistra historii uzyskał w 1969 r. na Wydziale Filologiczno-Historycznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. W latach 1966–1969 pracował w Wydziale Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej jako zastępca inspektora, a następnie jako inspektor tego wydziału. Później pełnił funkcję wizytatora przedmiotowo-metodycznego z historii i wychowania obywatelskiego w Tarnobrzegu. W czerwcu 1975 r. został powołany na stanowisko koordynatora w zespole nauczycieli metodyków w Tarnobrzegu. W 1976 r. został członkiem Państwowej Komisji Egzaminów Kwalifikacyjnych dla nauczycieli działającej przy Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Rzeszowie. Był współautorem licznych publikacji metodycznych Oddziału Doskonalenia Nauczycieli w Rzeszowie i Tarnobrzegu z zakresu historii. Kilkakrotnie wybierany był do Miejskiej Rady Narodowej w Sandomierzu. W 1987 r. odszedł na emeryturę.

Działalność harcerska

W Związku Harcerstwa Polskiego przeszedł wszystkie szczeble harcerskiej hierarchii – od szeregowego harcerza, poprzez funkcję drużynowego, komendanta hufca, aż po przewodniczącego Komisji Instruktorskiej Chorągwi. Od 1961 r. do 1966 r. pracował etatowo jako komendant Hufca w Sandomierzu w strukturach
Komendy Kieleckiej Chorągwi ZHP. Rozkazem GK ZHP L.1/61 z 1 stycznia 1961 r. został mianowany harcmistrzem. Uczestniczył w dwóch Walnych Zjazdach ZHP. Przez dwie kadencje (1965–1971) był członkiem Kieleckiej Rady Chorągwi. W latach 1981–1985 pełnił funkcję przewodniczącego Chorągwianej Komisji Instruktorskiej w Tarnobrzegu.

Wychowawca, organizator, inicjator

Był wychowawcą wielu harcerzy i instruktorów ZHP. Praca z młodzieżą była jego pasją. Organizował liczne imprezy, biwaki, rajdy i obozy. Był inicjatorem biwaków dla uczniów czwartych klas miejscowego Liceum Pedagogicznego gdzie uczył przyszłych nauczycieli metodyki harcerskiej. Wielu z nich kontynuowało działalność instruktorską po podjęciu pracy zawodowej. Inicjował także szereg akcji programowych i organizacyjnych hufca sandomierskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

W okresie pracy zawodowej i społecznej otrzymał wiele wyróżnień, m.in.:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983),
  • Złoty Krzyż Zasługi (1976),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1968),
  • Medal Edukacji Narodowej (1981),
  • Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1971),
  • Honorowa Odznaka Ofensywy Zuchowej (1962),
  • Odznaka Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1966),
  • Odznaka Zasłużony dla Chorągwi Tarnobrzeskiej (1985),
  • Złote i Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1974, 1980),
  • Medal „Przyjaciel Dziecka”,
  • Medal „Zasłużony dla Miasta Sandomierza”,
  • Medal „Zasłużony dla Województwa Tarnobrzeskiego”.

Ostatnia droga

Zmarł 9 września 1990 r. Pochowany został na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu. W jego pogrzebie uczestniczyło wielu harcerzy, instruktorów, delegacje i poczty sztandarowe hufców Chorągwi Kieleckiej i Tarnobrzeskiej.

Źródło

Informacje udzielone autorce przez córkę Leona Sobieraja – Beatę. W zbiorach autorki.

Bibliografia

Collegium Gostomianum,: Nauczyciele, uczniowie i ich szkoła w latach 1944 – 2002,
Sandomierz, 2002, s. 125 – 126

Rembalski A.: Kalendarium harcerstwa na Kielecczyźnie 1911 – 1982, Kielce, 1982, s. 96, 101, 106, 107

Opracowanie biogramu

Anna Kateusz