Rok 1925 przynosi zmianę na stanowisku Komendanta Hufca. Zostaje nim nauczyciel Szkoły Powszechnej dh Jerzy Czerwiński. Funkcję sekretarki Hufca obejmuje nauczycielka Szkoły Powszechnej dh Bronisława Kołczykiewicz, która 15. I. 1923 r. zorganizowała w tej szkole wspomnianą już wcześniej drużynę im. hetmana S. Żółkiewskiego. Przy tej drużynie w maju 1927 r. dh Bronisława Kołczykiewicz utworzyła pierwszy w Hufcu zastęp zuchów (Wilcząt), przekształcony we wrześniu w drużynę im. Bolka Krzywoustego. Obowiązki drużynowego pełnił dh Kazimierz Szczubiałka. Komenda Chorągwi Radomskiej pismem z dn. 27. XI. 1927 r. zatwierdziła drużynę jako III Drużynę Wilcząt, liczącą 30 członków uczniów kl. II-IV, którzy przerabiali materiał częściowo harcerski, z uwagi na brak programu przeznaczonego specjalnie dla zuchów. W dn. 14. III. 1929 r. drużynowym został dh Michał Kolasiński, a przybocznym dh Zygmunt Karasiński (od maja 1930 r.). Liczba zuchów szybko się powiększała, w związku z czym, 15. XI. 1930 r. powstała VI Drużyna Wilcząt im. Jurka Bitschana pod przewodnictwem dh Józefa Adamczyka. Drużynowym III Drużyny Wilcząt został dh Kazimierz Jórasz.

 W 1932 r. III Drużyna im. Bolka Krzywoustego została przemianowana na I Drużynę Zuchową, kierowaną przez dh Sieradę. Wraz ze zmianą organizacyjną nastąpiła zmiana programu pracy drużyny. W grudniu 1933 r. na terenie Sandomierza istniały trzy Gromady Zuchów:

1. „Indian” - wódz: dh Bronisława Kołczykiewicz,
2. „Niepokonanych Indian” - wódz: dh Józef Fularski,
3. „Sandomierzan” - wódz: dh Kazimierz Sobolewski.

Następnie wodzami Gromad byli dh Stefan Gawroński i dh Janusz Sobolewski. Brali oni udział w Zlocie w Spale w 1935 r. i prowadzili w Szczawnicy w 1938 r. kolonię dla dzieci polskich z Niemiec. Kierownictwo nad wszystkimi Gromadami, aż do wybuchu II wojny światowej, sprawowała dh Bronisława Kołczykiewicz, która była inicjatorką powstawania wszystkich wymienionych wyżej drużyn i zastępów zuchowych. Nie mając własnej rodziny, całe swoje życie poświęciła sandomierskim zuchom i harcerzom. W latach 1928-1931 była członkiem Rady Chorągwi w Radomiu. Po zakończeniu działań wojennych w 1945 r. organizowała drużyny zuchowe w 11-letniej Szkole Ogólnokształcącej w Sandomierzu, którymi kierowała do ostatnich chwil swojego życia. Zmarła 29 stycznia 1966 r.

W 1928 r. dh Jerzy Czerwiński wyjechał do Opatowa, a Komendantem Hufca po raz drugi został prof. Tomasz Hadam. 13 maja 1928 r. odbyła się w Sandomierzu odprawa drużynowych Chorągwi Radomskiej. W 1929 r. drużyna reprezentantów Hufca na czele z dh Tomaszem Hadamem wzięła udział w Ogólnopolskim Zlocie Harcerzy w Poznaniu.

Od 1 marca 1930 r. Komendantem Hufca został dh Konstanty Kozikowski, sprowadzony do Sandomierza przez Radomską Chorągiew Harcerzy. Był on równocześnie nauczycielem w Szkole Powszechnej oraz drużynowym IV Drużyny im. hetmana Stanisława Żółkiewskiego.

Dh Konstanty Kozikowski położył nieocenione zasługi w rozwoju Hufca Sandomierskiego, służąc wszystkim jako żywy przykład prawego harcerza
i zyskując sobie serca młodzieży. Urodził się 16 grudnia 1907 r. w Ługańsku (ZSRR), gdzie ojciec jego był inżynierem w fabryce parowozów. Po odzyskaniu niepodległości rodzina Kozikowskich wróciła do Polski i osiadła w Ostrowcu. Tu dh Konstanty Kozikowski ukończył Seminarium Nauczycielskie. Jako pedagog pracował w Szkole Powszechnej w Baćkowicach (I. 1928-1929), a jako harcerz prowadził drużynę przy Hufcu Opatowskim, by następnie na zawsze związać się z Sandomierzem.

Był niezwykle aktywny w organizowaniu wszelkiego typu zamierzeń harcerskich. Już w r. 1930 powołał przy Komendzie Hufca komisje na stopnie i sprawności, którym osobiście przewodniczył. W skład komisji wchodzili: dh Bronisława Kołczykiewicz, prof. Tomasz Hadam, dh Antoni Opala, dh Zygmunt Żółciński, ks. Marian Nowakowski, dr Zygmunt Schinzel.

Gdy dh Konstanty Kozikowski obejmował kierownictwo nad Hufcem Sandomierskim, liczył on 4 drużyny: I i II przy Gimnazjum oraz III i IV przy Szkole Powszechnej, z tego 3 drużyny harcerskie i 1 zuchowa. W przeciągu niespełna roku Hufiec powiększył się i jego skład na dzień 1 stycznia 1931 r. przedstawiał się następująco:

- Komenda Hufca:         

• Komendant - dh podharcmistrz Konstanty Kozikowski
• Sekretarka  - dh Bronisława Kołczykiewicz.

- Drużyny:

• I Drużyna im. Generała Sokolnickiego (przy Gimnazjum), drużynowy - dh Antoni Opala, opiekun - prof. Tomasz Hadam.
• II Drużyna im. Tadeusza Kościuszki (przy Gimnazjum), drużynowy - dh Edmund Czerwiński, opiekun - prof. Tomasz Hadam.
• III Drużyna Wilcząt im. Bolka Krzywoustego (przy Szkole Powszechnej), drużynowy - dh Kazimierz Jórasz, opiekun - dh Bronisława Kołczykiewicz.
• IV Drużyna im. Stanisława Żółkiewskiego (przy Szkole Powszechnej), drużynowy - dh Konstanty Kozikowski, opiekun - prof. Stanisław Jaroń.
• V Drużyna im. Ks. Józefa Poniatowskiego (przy Gimnazjum), drużynowy - dh Michał Kolasiński, opiekun - prof. Tomasz Hadam.
• VI Drużyna Wilcząt im. Jurka Bitschana (przy Szkole Powszechnej), drużynowy - dh Józef Adamczyk, opiekun - prof. Jadwiga Tarnawska.
• I Drużyna im. Tadeusza Kościuszki (przy Szkole Powszechnej w Zawichoście), drużynowy – dh Stanisław Koczoń nauczyciel, opiekun - prof. Jan Stadnicki kierownik szkoły.
• I Drużyna (przy Szkole Powszechnej w Dwikozach), drużynowy i opiekun - dh Marcin Snopkiewicz - nauczyciel.

Ogólna liczba członków Hufca w dniu 1 stycznia 1930 r. wynosiła 96 osób, w tym: 66 harcerzy i 30 wilcząt, natomiast w dniu 1 stycznia 1931 r. 239 osób, w tym: 165 harcerzy i 74 wilczą. Liczby te znakomicie obrazują ogrom pracy włożonej w rozwój Hufca przez jego Komendanta.